Wikipedia - podział kominków
Ze względu na:
umieszczenie w pomieszczeniu:
zabudowane całkowicie lub częściowo w ścianie
kominki wolno stojące tzw. kozy
kominki ceramiczne często mylone z kominkami kaflowymi
osłonę paleniska:
kominki z wkładem kominowym, tzw. zabudowane
kominki z otwartym paleniskiem
paliwo:
drewno
kominki elektryczne
gaz (miejski lub płynny)
paliwo płynne etanol (tzw. biokominki), naftę itp.
sposób podawania paliwa stałego
kominki z palnikiem retortowym sterowanym automatycznie na pellety
kominki na drewno z dokładaniem ręcznym
sposób rozprowadzenia ciepła:
kominki oddające ciepło tylko do pomieszczenia, w którym stoją
kominki z wymiennikiem ciepła:
z rozprowadzaniem grawitacyjnym ciepłego powietrza
z mechanicznym rozprowadzeniem ciepłego powietrza
z płaszczem wodnym wpiętym do instalacji C.O. lub C.W.U.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kominek
Wymienniki ciepła - podział
Ze względu na sposób przepływu ciepła wymienniki można podzielić na dwie główne grupy ? wymienniki kontaktowe (w których dochodzi do kontaktu płynów) oraz bezkontaktowe (w których płyny nie mają ze sobą kontaktu).
Wymienniki bezkontaktowe można podzielić na rekuperatory (wymienniki przeponowe, z bezpośrednią wymianą ciepła), regeneratory (z pośrednią wymianą ciepła) oraz złoża fluidyzacyjne.
W rekuperatorach płyny oddzielone są ścianką (przeponą), w poprzek której zachodzi wymiana ciepła. Jeżeli w wymienniku takim nie zachodzi dodatkowa generacja ciepła są to rekuperatory proste. Istnieją również rekuperatory, w których po jednej ze stron dodatkowo wytwarzane jest ciepło (np. na drodze reakcji spalania lub reakcji jądrowej). Wymienniki takie nazywają się rekuperatorami z wytwarzaniem ciepła. Przykładem takich wymienników są np. reformery lub kotły płomienicowe. Rekuperatory proste są najczęściej spotykaną odmianą wymienników w przemyśle. Należą do nich np. wymienniki płaszczowo-rurowe lub wymienniki płytowe.
W regeneratorach płyny naprzemiennie przepływają tą samą drogą. Wymiana ciepła jest możliwa dzięki magazynowaniu ciepła w złożu porowatym, przez które przepływają płyny. Proces taki nie jest ciągły, ale składa się z fazy ciepłej (w której ciepło jest oddawane przez płyn ciepły) oraz fazy zimnej (w której ciepło jest oddawane do płyny zimnego). Ze względu na nieciągłość procesu oraz ograniczenia konstrukcyjne wymienniki te są rzadziej spotykane w przemyśle.
W złożach fluidyzacyjnych zachodzą procesy, które są kombinacją procesów zachodzących w rekuperatorach i regeneratorach23. Złoże takie składa się ze zbiornika wypełnionego cząsteczkami ciała stałego. Na dnie zbiornika znajduje się wlot gazu, który przepływa przez zbiornik i opuszcza go na górze. Po osiągnięciu odpowiedniej prędkości przepływu gaz zaczyna unosić cząsteczki ciała stałego do góry. Cząsteczki unoszą się w zbiorniku zachowując się jak ciecz. Zbiorniki mogą być dodatkowo wyposażone w wężownicę lub płaszcz chłodzący. Ruch ciepła w takich aparatach odbywa się od cząsteczek ciała stałego (jak w regeneratorach) do gazu, a następnie poprzez ściankę płaszcza lub wężownicy (jak w rekuperatorach). Złoża fluidyzacyjne stosuje się np. w procesie zgazowania węgla, wytwarzania węgla aktywnego, suszenia, prażenia rud, krakowania i syntezy benzyny23.
.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wymiennik_ciep%C5%82a
Nagrzewnice ? czy warto z nich korzystać?
Nagrzewnice to bardzo proste w budowie urządzenia, które są obecnie wykorzystywane w wielu dziedzinach. Mogą służyć jako źródło ciepła. Czy i dlaczego warto skorzystać z takiego urządzenia? Pozytywną stroną takiego rozwiązania jest fakt, że nagrzewnice to szybkie generatory nawet dużych ilości ciepła. To sprawia, że można nimi bardzo skutecznie ogrzewać nawet duże powierzchnie. Istnieje także wiele możliwości zasilania nagrzewnicy, a materiał opałowy zależy zwykle od typu konkretnego urządzenia. Niewątpliwie nagrzewnice to także proste w obsłudze urządzenia, dzięki czemu trudniej zepsuć taką maszynę. Prostota budowy jest atutem także z tego względu, że łatwo można naprawić uszkodzoną nagrzewnicę.