O sprzątaniu

powszechna wśród ubikacji publicznych. Po II wojnie światowej upowszechnił się drugi rodzaj: współczesne muszle klozetowe (ubikacje w stylu zachodnim) i pisuary. Obecnie szczytem techniki dla ubikacji w stylu zachodnim jest połąc

O sprzątaniu

Japońskie ubikacje

Ubikacje w Japonii: istnieją dwa rodzaje ubikacji powszechnie spotykanych w Japonii. Pierwszy i zarazem najstarszy to prosta ubikacja kucana, która nadal jest powszechna wśród ubikacji publicznych. Po II wojnie światowej upowszechnił się drugi rodzaj: współczesne muszle klozetowe (ubikacje w stylu zachodnim) i pisuary. Obecnie szczytem techniki dla ubikacji w stylu zachodnim jest połączenie muszli klozetowej z bidetem. Według danych z 2004 roku są one zainstalowane w ponad połowie japońskich gospodarstw domowych345. W Japonii ten typ ubikacji jest popularnie nazywany washletem (jap. ??????? woshuretto?), po marce Toto Ltd., i posiada zaawansowane wyposażenie, które jest rzadko spotykane poza Azją. W zależności od konkretnego modelu washlet taki może być zaprojektowany do: automatycznego podnoszenia i opuszczania deski sedesowej; mycia odbytu lub sromu; suszenia ciepłym powietrzem; samoczynnego spłukiwania.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ubikacje_w_Japonii


Definicja detergentów

Detergenty

sole sodowe estrów kwasu siarkowego z wyższymi alkoholami (np. laurylosiarczan sodu)
związki lub ich mieszaniny, które stanowią aktywny czynnik wszelkich środków czystości, takich jak szampony, proszki do prania, płyny do mycia naczyń, środki do mycia naczyń w zmywarkach itd.
Czasami przez "detergenty" rozumie się wszelkie środki czyszczące jako takie. W przemyśle środków czystości rozgranicza się jednak wyraźnie "detergenty właściwe" - w sensie pierwszej definicji oraz pozostałe składniki środków czyszczących - takie jak nabłyszczacze, dodatki koloryzujące, dodatki zapachowe, odżywcze, antystatyczne, wybielające itp.

Detergenty utożsamia się czasem z surfaktantami, co jednak nie jest poprawne, gdyż nie wszystkie detergenty działają jak surfaktanty i nie wszystkie surfaktanty są stosowane jako detergenty.

Detergenty "czyszczą" dzięki temu, że działają na brud/nieczystości na następujące sposoby:

zachowują się jak surfaktanty - ułatwiając mieszanie się brudu z wodą (lub innym rozpuszczalnikiem) ułatwiają zwilżanie mytych powierzchni
zmieniają pH powierzchni, co prowadzi do zrywania wiązań wodorowych którymi brud jest związany z powierzchnią lub zmiana pH prowadzi do rozkładu substancji tworzących brud
obniżają twardość wody, dzięki czemu woda lepiej zwilża powierzchnię i łatwiej rozpuszczają się w niej związki jonowe, tworzące brud
rozkładają brud poprzez reakcję utlenienia
działają enzymatycznie poprzez katalizowanie reakcji prowadzących do rozkładu cząsteczek organicznych tworzących brud
działają pianotwórczo - zwiększając powierzchnię styku brudu ze środkiem myjącym
Liczba związków chemicznych stosowanych jako detergenty jest bardzo duża i ciągle poszukuje się nowych. Skład detergentów stosowanych w danym środku czyszczącym wynika z faktu co ma być myte, czym to coś jest zwykle zanieczyszczone oraz jak ma się odbywać proces mycia.

Np: detergentem do czyszczenia szkła laboratoryjnego jest chromianka lub roztwór wodorotlenku potasu w etanolu. Są to bardzo skuteczne i tanie detergenty, jednak ich użycie w warunkach domowych groziłoby fatalnym skutkami, gdyż są to środki żrące. Stąd do ręcznego mycia naczyń stosuje się dużo mniej skuteczne detergenty oparte na łagodnych, nie uszkadzających dłoni surfaktantach pianotwórczych. Z kolei, użycie pianotwórczych sufraktantów w zmywarkach, czy płynach do mycia szyb samochodowych skutkowałoby niepotrzebnymi trudnościami ze spłukiwaniem piany z mytych powierzchni. Stąd w tego typu zastosowaniach stosuje się surfaktanty niepianotwórcze połączone z solami amoniaku, które przyspieszają spływanie warstwy środka myjącego z powierzchni.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Detergenty


O alergii skórnej u dzieci

Mianem alergii skórnej określa się reakcje uczuleniowe skóry, które są wynikiem kontaktu organizmu z metalami, związkami chemicznymi, substancjami roślinnymi lub żywnością. Alergia skórna u dziecka ma najczęściej postać pokrzywki, atopowego zapalenia skóry (AZS) lub kontaktowego zapalenia skóry. Typowym objawem reakcji uczuleniowej skóry są zmiany skórne wywołujące świąd. Drapanie skóry przez dziecko może powodować kolejne infekcje skórne.

Do wystąpienia alergii skórnej może przyczyniać się wiele czynników. W przypadku pokrzywki alergicznej kluczową rolę odgrywa kontakt z alergenem, a także: zadrapanie skóry, jej ucisk, niska temperatura, podwyższenie temperatury ciała i nadmierne wydzielanie potu przez organizm, promieniowanie UV, stres, niektóre produkty spożywcze i leki, dodatki do żywności, alkohol oraz kontakt z wodą.

Objawy atopowego zapalenia skóry pojawiają się w związku z alergenami białkowymi. Schorzenie zaczyna rozwijać się zwykle w okresie niemowlęcym (od 2 do 3 miesiąca życia dziecka) i ustępuje wraz z upływem czasu. Po zniknięciu objawów AZS skóra dziecka może być sucha i podatna na podrażnienia. Istnieje również ryzyko przejścia atopowego zapalenia skóry w inne schorzenie alergiczne (np. astmę oskrzelową).

U dzieci zmagających się z kontaktowym zapaleniem skóry (tzw. wypryskiem kontaktowym) powierzchniowe zmiany skórne pojawiają się na skutek styczności alergika z danym alergenem (niklem, gumą, chromem, składnikami kosmetyków lub barwnikami).

Źródło: https://parenting.pl/portal/alergia-skorna-u-dzieci



© 2019 http://dolce-vita.net.pl/